(Foto: erosie op Matinhos Beach, Brazil. Bron: Gazeta do Povo)
Mark Bruggeling werkt sinds september 2018 vanuit Van Oord en Boskalis in Brazilië om de mogelijkheden voor Building with Nature te onderzoeken. Met bijna 8.000 kilometer aan kustlijn en de Amazone als op een na langste rivier ter wereld lijken er genoeg mogelijkheden. Maar hoe staat het met BwN in Brazilië en hoe pakt dit land kustproblematiek van bijvoorbeeld erosie en havenonderhoud op dit moment aan? En welke partijen zijn ermee aan de slag?
‘In de afgelopen twee maanden ben ik al aardig wat ‘Construindo com a Natureza’ tegengekomen hier. Onder andere de Federale Universiteit van Santa Catarina heeft Building with Nature in hun curriculum opgenomen. Ik merk dat de TU Delft als autoriteit op waterbouwgebied geldt en dat deze universiteiten naar de TU kijken voor expertise. Ik was in september bijvoorbeeld op een congres over Braziliaanse zandstranden en gaf daar een presentatie over Building with Nature. Er zat 1 student in de zaal die behoorlijk gedetailleerde vragen stelde over de Nederlandse Zandmotor. Die had dus les gehad van een van de professoren die BwN in het curriculum had opgenomen.’
Ook bij de Braziliaanse overheid is Building with Nature niet geheel onbekend, constateerde Mark. ‘Ik kwam op de site van het Federale Braziliaanse Ministerie van Milieu overheid een guideline tegen over kusterosie en kustbescherming waarin Building with Nature als benadering meerdere keren genoemd werd met ook een aantal concrete voorbeelden zoals de Zandmotor.’
In Brazilië praten overheden en universiteiten dus al wel over Building with Nature. ‘Maar echt veel toepassingen heb ik tot nog toe niet gezien. Op het congres wat ik eerder noemde presenteerde iemand van de Federale Universiteit van Rio de Janeiro wel een project waar een BwN-gedachte achter zat. Het ging om een vaargeul die voortdurend aanslibde. In plaats van elk jaar opnieuw grote hoeveelheden te baggeren is daar de vaargeul verlegd waardoor de aanslibbing verminderde en dus de benodigde hoeveelheid onderhoudsbaggeren afnam.’
Nederlandse waterbouwbedrijven die in Brazilië actief zijn brengen de filosofie ook naar Brazilië. De aanleiding voor Mark om naar Brazilië te gaan was dat initiatiefnemers Boskalis en Van Oord zagen en hoorden van de Brazilianen zelf dat de huidige aanpak van bijvoorbeeld kusterosie en havenonderhoud er niet altijd effectief is. ‘Er wordt niet altijd goed nagedacht over de combinatie tussen economie, ecologie en maatschappij. De kust heeft in Brazilië bijvoorbeeld een belangrijke toeristische functie die je mee moet nemen wanneer je kusterosie aan wilt pakken. Daarnaast wordt er momenteel nog weinig gedaan met hergebruik van baggermateriaal bij havenonderhoud bijvoorbeeld in de vorm van het creëren van habitat zoals een vogeleiland of onderwater zandruggen (sea bed landscaping). Voor het bedrijfsleven zijn dit kansen om passende BwN oplossingen te ontwikkelen.’
Kortom potentie is er zeker. En de filosofie begint hier ook voet aan de grond te krijgen. ‘Een van de volgende stappen is om BwN daadwerkelijk toe te gaan passen in de Braziliaanse praktijk’, aldus Mark.